İnsan olabilmektir asıl mesele.

İnsan kalabilmek en büyük mücadele.

İnsan dediğimiz canlının hayatta ve ayakta kalabilme mücadelesinin, yaradılış amacıyla harmanlanmasıdır ömür.

İnsana yaraşır fıtratını, tekrar tekrar bulması ve kendine doğru yollara her defasında yeniden revan olmasıdır ömür.

Her insan kendi hayatından sorumludur. Her insan kendi yaptığından… diye devam eden bir yazı yazmak isterdim.

Hayata ve kendimize dair farkındalık barındıran kelimeleri ikram etmek isterdim. Ta ki başkalarının yaptığı zalimliklerle kendi hayatlarını yaşayamayan insanların yok oluşuna şahit olana kadar. Bir soykırımın (maalesef ki) canlı şahidi olana kadar.

Hangi fıtrattan, hangi hayattan bahsetsem bir yanı yangın yeri kimseler ulaşamıyor. Yangın tüpü elinde kimse ateşi söndürmek için pimi çekmiyor. Bir avuç karınca sadece ağzındaki suyla yangına koşarak gitmek istiyor.

Bir bebek düşünün doğum haneden çıkarken etrafında neşeli gözler. Süslenmiş odalar ve heyecanla bekleyen bir anne.

Şimdi bir bebek daha düşünelim. Annesi, insan olmayı unutmuş bir canlının vahşice katletmesine maruz kalmış. Bir doktor kendi hayatını ve bütün imkansızlıklarını kullanarak bebeği kurtarmış. Bebeğin varlığının sevinci yerini ilk andan acılara ve yalnızlıklara bırakmış.

Aynı dünyada yaşamak için gelen iki bebeğin iki ayrı dünyadaymış gibi hayata başlamasına sebep olanlar aynı mıdır? Bir hayatı başlamadan bitirecek vahşete sebep olanlar sizce insan mıdır?

Bütün dünyanın insanlık dışı vahşete maruz kaldığı bir çağdan bahsetmek, o çağa ait olmak ve en kötüsü yapılacak bir sürü şey varken hiçbir şey yapılmadan insanların yok olmasını seyretmek zorunda kalmak kadar acı veren bir şey yok. Bazılarının unuttuğu insanlığından, biz insan gibi insanlar, utanır olduk. Yaşadığımız güzel anlarınızdan mahcubiyet duyar olduk. Kimse zarar görmesin diye sevgiyle beslediğimiz kalplerimizin, zalimlerin yok olmasını dileyecek hale geldiğini görür olduk.

Dedim ya insan olmak asıl mesele. İnsan kalabilmek en büyük mücadele.

İnsanlığımızı korumak ve insan kalabilmek adına, bu zulme karşı durabildiğiniz kadar duralım. Az çok demeden sesimizi duyurabildiğimiz kadar duyuralım.

Yarın bir gün mahşerde ben elimden gelen her şeyi yapmaya gayret ettim şahitsin Ya Rabbi diyebilmenin huzurunu kalbimizde bulunduralım

İnsan-ı kemale ermek duasıyla…